-
1 rozstrzygnąć
(-nę, -niesz); imp - nij; vb; od rozstrzygać* * *pf.-ij zob. rozstrzygać.pf.zob. rozstrzygać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozstrzygnąć
-
2 rozstrzygać
impf ⇒ rozstrzygnąć* * *to decide, to settle* * *ipf.1. (= rozsądzać) settle, decide; rozstrzygnąć spór settle a dispute.2. (= być czynnikiem decydującym) determine; rozstrzygać o czyimś losie determine sb's fate.ipf.be determined, be decided.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozstrzygać
-
3 rozstrzygnąć
rozstrzygać (-am) < rozstrzygnąć> (-nę) entscheiden (o L über A); den Ausschlag geben (für A); wątpliwości, problem klären; spór schlichten;rozstrzygać o programie wycieczki über das Reiseprogramm entscheiden;teraz rozstrzygają się jego losy jetzt entscheidet sich sein Schicksal -
4 rozstrzygać
rozstrzygać (-am) < rozstrzygnąć> (-nę) entscheiden (o L über A); den Ausschlag geben (für A); wątpliwości, problem klären; spór schlichten;rozstrzygać o programie wycieczki über das Reiseprogramm entscheiden;teraz rozstrzygają się jego losy jetzt entscheidet sich sein Schicksal -
5 rozstrzygać
глаг.• вершить• определить• определять• постановить• постановлять• предрешать• приговаривать• решать• решить• судить* * *rozstrzyga|ć\rozstrzygaćny несов. решать, разрешать; ср. rozstrzygnąć* * *rozstrzygany несов.реша́ть, разрешат́ь; ср. rozstrzygnąć -
6 rozstrzygać
rozstrzygać [rɔsstʃɨgaʨ̑] < perf rozstrzygnąć>I. vt entscheidenII. vr sich +akk entscheidenteraz rozstrzygną się jego losy jetzt entscheidet sich sein Schicksal -
7 rozstrzygnąć
rozstrzygnąć [rɔsstʃɨgnɔɲʨ̑] <-nie; imp -nij> -
8 rozstrzygnąć
vt pf→ rozstrzygać -
9 clinch
[klɪntʃ]vt* * *[klin ](to settle or come to an agreement about (an argument or a bargain): The businessmen clinched the deal.) rozstrzygać, doprowadzać do końca -
10 decide
[dɪ'saɪd] 1. vt 2. vito decide to — decydować się (zdecydować się perf) +infin
to decide that … — decydować (z(a)decydować perf), że …
to decide on/against doing sth — postanawiać (postanowić perf) coś zrobić/czegoś nie robić
* * *1) (to (cause to) make up one's mind: I have decided to retire; What decided you against going?) decydować się, przekonywać2) (to settle or make the result (of something) etc certain: The last goal decided the match.) rozstrzygać -
11 adjudicate
[ə'dʒuːdɪkeɪt] 1. vt 2. vi* * *[ə'‹u:dikeit](to act as a judge (in an artistic competition etc).) zasiadać w jury- adjudicator -
12 settle
['sɛtl] 1. vtargument rozstrzygać (rozstrzygnąć perf); accounts regulować (uregulować perf); affairs porządkować (uporządkować perf); land zasiedlać (zasiedlić perf)2. vi(also: settle down) sadowić się (usadowić się perf); ( calm down) uspokajać się (uspokoić się perf); bird, insect siadać (siąść perf or usiąść perf); dust, sediment osiadać (osiąść perf), osadzać się (osadzić się perf)to settle down to sth — zasiadać (zasiąść perf) do czegoś
Phrasal Verbs:* * *['setl]1) (to place in a position of rest or comfort: I settled myself in the armchair.) układać, usadawiać się2) (to come to rest: Dust had settled on the books.) osiadać3) (to soothe: I gave him a pill to settle his nerves.) uspokajać4) (to go and live: Many Scots settled in New Zealand.) osiedlać się5) (to reach a decision or agreement: Have you settled with the builders when they are to start work?; The dispute between management and employees is still not settled.) ustalać, załatwiać6) (to pay (a bill).) (u)regulować•- settler
- settle down
- settle in
- settle on
- settle up -
13 fight out
vtto fight it out — rozstrzygać (rozstrzygnąć perf) to między sobą
-
14 rozstrzyg|nąć
pf — rozstrzyg|ać impf (rozstrzygęła, rozstrzygęli, — rozstrzygam) Ⅰ vt to decide, to settle [spór, sprawę, konflikt]; to adjudicate [konkurs]; to negotiate [problem]- sprawę rozstrzygnął Sąd Najwyższy the case was adjudicated in the High Court- rozstrzygnąć czyjeś wątpliwości to resolve a. dispel sb’s doubts- rozstrzygać o czyimś losie to decide sb’s fateⅡ rozstrzygnąć się — rozstrzygać się to be decided, to be settled- rozstrzygają się teraz jego losy his fate is now being decidedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozstrzyg|nąć
-
15 решить
глаг.• decydować• określać• postanawiać• postanowić• przesądzać• rozkładać• rozpuszczać• rozpuścić• rozstrzygać• rozsądzić• rozwiązać• rozwiązywać• umyślić• uradzić• zadecydować• zakańczać• zakończyć• zdecydować• zdeklarować• zrządzić* * *powziąć, postanowić, przypieczętować перен., rozsądzić, rozstrzygnąć, rozwiązać, uradzić, zadecydować, zawyrokować, zdecydować
См. также в других словарях:
rozstrzygać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozstrzygaćam, rozstrzygaća, rozstrzygaćają, rozstrzygaćany {{/stl 8}}– rozstrzygnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćnie, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozstrzygnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozstrzygać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozstrzygnąć — → rozstrzygać … Słownik języka polskiego
rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… … Słownik języka polskiego